Ben artık iki su perisine kendini adamış bir anneyim!...

Ben artık iki su perisine kendini adamış bir anneyim.

Biri ALARA, diğeri İLAYDA!

Uzun zamandır yazmıyorum. Bu iki minikle uğraşmak, ev haliyle uğraşmak, üstüne ikisini de evde bırakıp işe gelmek zorluğu bu güne kadar zorladı beni. Ama bir yanım da nasıl özledi,  nasıl istedi. Su perilerimi yazayım, hayatımın anlam kazanma şekillerini anlatayım. Sanırım artık yavaş yavaş yazabilecek kıvama geldim.

30 aylık olduğunda bir kız kardeşi olan minik kelebeğim, abla olmanın mutluluğu ve karmaşasını en iyi şekilde atlattı. Her bahsedişi İlaydam! Birlikte altını temizledik. Birlikte gazını çıkardık. Uyuduğunda birlikte kısık sesle konuştuk. Hatta kızımla kızımı yıkadım J

İlayda’ mız 23.04.2013 tarihinde saat 12.30 da 3.990 gr ağırlığında 51 cm boyla bize merhaba dedi.

30 ay geçmiş olmasına ramen, Alaram’ da henüz bebek kokusunun gitmemesine ramen, ilk hallerini, süt kokusunu nasıl özlemişim. 29 günde düşen göbek bağımız, 45 gün kadar süren sarılığımız "anne epey zorlayacağım seni" der gibiydi. J

7 ay içinde aklımda kalan Alara' nın anlamlı sözleri ise;

-          İlayda ağlar! Alara, ağlama İlayda annem geliyor, anne koş koş İlaydam ağlıyor hadi emzir acıkmış yaa ondan ağlıyor.

-          Anne bende mimikken memeden süt içiyordum, büyüdüm bardaktan süt içiyorum. İlaydam da büyüyünce bardaktan süt içecek.

-          İlayda Alara’nın yediği herhangi bişiye bakar! Alara; İlayda sen daha mimiksin sen yiyemezsin. Sen de benim gibi kocaman olunca yiceksin.

-          Böyle ne koktu? Anne İlaydam kakasını yapmış olabilir. Çok pis kokuyor.

-          Ağlama İlaydam ağlama ben seni çok seviyorum.

Kıskanmaması için elimden ne geliyorsa yaptım, ön hazırlığımız da çok güçlü olduğundan, yaptığımız herşeye Alarayı da kattığımızdan çok mutlu geçirdik. Hiç mi kıskançlık olmadııııı. İlayda’ yı kucağımıza aldığımızda o da kugaceş dedi. Onuda aldık. İlaydayı leylek leylek havada yaptık. “Anne şimdi İlaydayı yatır beni yap” dediğinde, dediğini yaptım. İlaydayı yatırdım onu yaptım.

İlaydayı yürütme seanslarında Alara bende bebek oldum beni de yürütün dedi. Onuda kollarının altından tutup yürüttük. Sonra bebekçiliği çok sevdiği ve uzattığı zamanlarda bebek olduğuna göre seni tiyatroya götüremeyiz çünkü İlayda gibi bebekleri tiyatroya almıyorlar biz hep tiyatroya birlikte giriyoruz demi annecim dediğimde. Ben artık bebek olmadım anne büyüdüm büyüdüm ben abla oldum diyordu J İlayda maşallah evde dünyalar güzeli, muhteşem bir abla ekolü olduğundan 6 aylık emeklemeye başladı. Koltuk kenarlarında da çok güzel sıralıyor. Alaramda arada emekliyor. Ne de olsa oda bir minik J

Bana her konuda yardımcı olmaya meraklı kızım. İlaydayı yıkarken ona su dökmeye çalışıyor, havlusunu elinde tutup babasıyla yıkamamızı bekliyor. Mutfak marifetleri ise apayrı. Yediği tabağı, kaşığı suyla oynayabilmek için ben yıkıcam diyor. Yemek pişirirken ben karıştırcam diyor. Bir yerini yakacak diye aygazın yanında çok tutmadığımdan büyüyünce hep ben karıştırcam diyor. J

Yaza yaza yaşadığımız diyalogları bitiremeyeceğim için kızlarımla bu kadarlık bir başlangıç yeterli sanırım. Yeniden yazmak iyi geldi.

Hoşbuldum...

Sevgilerimle...